جدول جو
جدول جو

معنی قصیر نیشابوری - جستجوی لغت در جدول جو

قصیر نیشابوری
(قَ)
محمد بن شعیب بن علی نیشابوری، مکنی به ابوبکر. از راویان است. وی از ابن راهویه و دیگران روایت شنیده و ابوالفضل بن ابراهیم نیشابوری از او روایت کند. (لباب الانساب). یکی از وظایف اصلی روات در تاریخ اسلام، نقل روایت ها به صورت دقیق و بی کم وکاست بوده است. این افراد با جمع آوری و نگهداری احادیث از پیامبر اسلام (ص) و اهل بیت (ع)، در نهایت توانسته اند منابع معتبر حدیثی را برای استفاده مسلمانان در طول تاریخ تدوین کنند. این کار باعث شد که اسلام به شکل صحیح خود به نسل های بعدی منتقل شود.
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(قَ)
محمد بن شعیب صالح نیشابوری، مکنی به ابوعبدالله. از محدثان است. وی از قتیبه بن سعید و اسحاق بن راهویه حدیث شنیده و علی بن عیسی و محمد بن ابراهیم هاشمی از او حدیث نقل کنند. وی به قصر عبدالجبار در نیشابور منسوب است. (معجم البلدان). علم حدیث یکی از مهم ترین شاخه های علوم اسلامی است که بدون تلاش محدثان، دوام نمی آورد. آنان با گردآوری احادیث، تطبیق نسخه ها و بررسی روایت ها، چراغ راهی برای مسلمانان شدند. محدث نه تنها حافظ حدیث، بلکه تفسیرگر و نقاد آن بود و می دانست کدام روایت قابل اعتماد است و کدام باید کنار گذاشته شود. همین دقت علمی، حدیث را به منبعی محکم در دین تبدیل کرد.
لغت نامه دهخدا
نیشابوری، ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم، مکنی به ابواسحاق و معروف به ابراهیم قاری، از صلحاءنیشابور بوده، حاکم ابوعبداﷲ حافظ از او یاد کرده وگفته است که گویند او نزد ابی عمر حبری و مشایخ پیشین ما قرائت کرده، وی از ابوزکریا یحیی بن محمد بن یحیی و سری بن خزیمه روایت شنیده است، (الانساب سمعانی)
لغت نامه دهخدا
(قُ شَ)
مسلم بن حجاج بن مسلم بن وردبن کرشان حافظ نیشابوری، مکنی به ابوالحسین (یا ابوالحسن). از بزرگان محدثان و حفاظ عامه است. وی در حجاز و عراق و نیشابور و بلاد دیگر از محمد بن اسماعیل بخاری و احمد بن حنبل و دیگر مشایخ وقت استماع حدیث کرده و کتاب جامع صحیح او یکی از صحاح ستّۀ مورداعتماد است. این کتاب بارها در مصر و استانبول و کلکته چاپ شده است. دیگر از تألیفات اوست: علل الحدیث، المنفردات و الوحدان. وفات وی به سال 261 یا 267 هجری قمری در نیشابور اتفاق افتاد. (ریحانه الادب ج 3 ص 301)
لغت نامه دهخدا
(عَ یِ قُ / قُمْ می)
ابن موسی بن یزداد (یا یزید) قمی نیشابوری حنفی. مکنی به ابوالحسن. وی فقیه و اصولی و محدث و جهانگرد و مفسر بود. اصل او از عراق بود و در نیشابور سکونت گزید و عمری طولانی کرد و در سال 305 یا 350 هجری قمری درگذشت. او راست: 1- اثبات القیاس والاجتهاد و خبرالواحد. 2- أحکام القرآن. 3- شرح الجامع الکبیر شیبانی. 4- کتاب فی بعض ما خالف فیه الشافعی العراقیین. (از معجم المؤلفین)
لغت نامه دهخدا
(قَ)
احمد بن محمد بن بکر بن خالد بن یزید نیشابوری، مکنی به ابوالعباس. از محدثان است. وی از پدرش و اسماعیل بن موسی و جز ایشان روایت شنیده و از او موسی بن هارون حافظ و محمد بن مخلد و ابن سماک و دیگران روایت دارند. وی مردی ثقه بود و در ربیع الاول سال 284 هجری قمری وفات یافت. (لباب الانساب). یکی از ویژگی های بارز محدثان، دقت در نقل حدیث همراه با بررسی دقیق زنجیره راویان بود. آنان با استفاده از فنون پیشرفته نقد حدیث، توانستند روایات صحیح را از میان انبوهی از احادیث جعلی یا ضعیف جدا کنند. محدث کسی بود که با بررسی دقیق سند (اسناد روایت)، متن حدیث، و تطبیق آن با منابع دیگر، به راستی آزمایی سنت پیامبر اسلام می پرداخت و آن را حفظ می کرد.
لغت نامه دهخدا